باران ولایت

روزی هزار بار دلت راشکسته ام

بیخود به انتظار وصالت نشسته ام

هربار این تویی که رسیدی و در زدی

هربار این منم که در خانه بسته ام

هر جمعه قول میدهم آدم شوم ولی

هم عهد خویش هم دلت راشکسته ام

نوشتم اول خط بسمه‌ تعالی سر

بلندمرتبه پیکر، بلندبالا سر

 

فقط به تربت اعلات سجده خواهم کرد

که بنده‌ تو نخواهد گذاشت هرجا سر

 

قسم به معنی «لا یمکن الفرار از عشق»

که پر شده است جهان از حسین سرتاسر

 
 

سلام خدمت دوستان عزیز. در باره این شعر زیبا باید بگم که گزیز های زیبایی به کربلا داره

 بهر قربانى على اصغر آورده  ام

عبداللَّه و قاسم و اكبر آورده ام

زبان حال حضرت زینب
همین جا شیرخواره گریه می کرد                       رباب بی ستاره گریه می کرد
گهی بر گاهواره گریه می کرد                              گهی بر مشک پاره گریه می کرد
خدایا از چه طفلم دیر کرده؟                           مرا بیچاره کرده، پیر کرده

چشم انتظار

چشمم به انتظار تو تر شد نیامدی            اشکم شبیه خون جگر شد نیامدی

چهل روزه که بوی گل نیومد                           صدای چهچه بلبل نیومد

״       ״       ״       ״                            (صدای زیبای حسین نیومد)

چهل روزه چهل منزل اسیرم                        غم چل ساله گویی کرده پیرم

به کربلای تو یک کاروان دل آوردم
امانتی که تو دادی به منزل آوردم
هزار بار به دریای غم فرو رفتم
که چند درّ غنیمت به ساحل آوردم
بجز رقیه که از پا فتاد پیش سرت
تمام اهل حرم را به منزل آوردم
گواه عشق خودم با تو ای حسین عزیز
نشانه ای به سر از چوب محمل آوردم
نظر به جسم کبودم مکن که دریابی
تنی رها شده از چنگ قاتل آوردم
 

( بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد)

باز آمدم ای همسفر ، ای تشنه کامم          من زینبم پیروز بر گشته ز شامم

با کودکان خسته ات باز آمدم من                 با یک دل پر غصه و زار آمدم من

خواهم عزای روز عاشورا بگیرم                    شاید خدا لطفی کند اینجا بمیرم

 برای پیام کوتاه

تقصیر من است، اینکه کم می آیی

هر وقت شدم اسیر غم می آیی

این جمعه و جمعه های دیگر حرف است

آدم بشوم سه شنبه هم می آیی

امشب عزیز فاطمه مهمان خواهر می شود

فردا میان قتلگه در خون شناور می شود

اين دل تنگم ، عقده هادارد        گوئييا   ميل  كربلا   دارد

 باز این چه شورش است که در خلق عالم است

 باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است